Artikelenselectie Ervaringen met Reiki

Zelf (liefde) behandeling (1996)

Arianne Groeneveld

Hoewel zelfbehandeling als het fundament van Reiki wordt gezien, krijg ik zeker meer "klachten" van mensen te horen over "niets voelen" bij zelfbehandeling, dan bij de behandeling van anderen. Ervaar je dit ook, dan ben je dus niet de enige! Dat gebrek aan voelen ontmoedigt sommigen er regelmatig mee door te gaan, en als er dan ook geen anderen zijn om te behandelen, valt Reiki stil. Herken je dit, dan volgen hieronder wat praktische overwegingen die je misschien kunnen helpen, je Reiki zelfbehandeling weer nieuw leven in te blazen.

hoofd of hart?
Reiki stroomt het beste, wanneer de gever echt zin heeft om te geven, en de ontvanger zin heeft om te ontvangen. Het woordje "echt" is hier belangrijk. Doe je het uit gewoonte of vind je dat het moet, omdat het goed voor je is? Dan wil je het met je hoofd en niet met je hart, en dat bemoeilijkt de start van de Reikistroom.

Wil je wel Reiki ontvangen, maar zou je liever door een ander willen worden verwend? Dan is jezelf Reiki geven maar half wat je wilt. Misschien is het dan beter, iemand anders te vragen je te behandelen.

Los daarvan hebben sommige ontvangers gewoon tijd nodig om zich te ontspannen, zodat het gevoel van warmte en stroming kan ontstaan. Dat kan ook bij jou soms zo zijn, hoe lang je ook al Reiki beoefent.

Na 10 jaar Reiki kan mij dat ook nog steeds overkomen. Ik zit dan zo in mijn "doe-lijstjes-energie" dat ik de Reiki niet gelijk voel stromen als ik me neervlij op de bank om te pauzeren met Reiki. Stug volhouden werkt in dit geval altijd.

omschakelen
Terug naar de vraag: heb je wel echt zin? Misschien heb je ergens wel zin, maar vind je het moeilijk om om te schakelen van activiteit naar rust. Dan kun je jezelf alvast gaan behandelen om in contact te komen met je diepere verlangen naar rust en ontspanning.

Soms zit het probleem dieper. Vind je jezelf wel belangrijk genoeg om Reikitijd aan te besteden? Hoe graag raak je je eigen lichaam aan?

Wanneer je een ander behandelt word je beloond met contact en gezien worden, met dankbaarheid - vind je je eigen dankbaarheid naar jezelf een waardevolle beloning, of toch tweederangs?

Wanneer je het bovenstaande herkent, dan is natuurlijk het volgende punt: en wat doe je er aan?

ritueel van zelfliefde
Het belangrijkste is, het te erkennen: ik vind anderen belangrijker dan mezelf. Naar, maar waar. Daarna is het goed je af te vragen, of je dat oké vindt, of dat je graag meer liefde aan jezelf zou willen besteden. Wil je het bij het oude houden, dan zal de hoeveelheid Reiki in je handen, wanneer je jezelf behandelt, die terughoudendheid blijven uitdrukken.

Maar wanneer je een persoonlijke campagne "van mezelf houden" start, kun je behoorlijke veranderingen gaan merken in Reikiwarmte en stroming naar jezelf. Die campagne zou een groter gebied van aandacht voor jezelf moeten beslaan, niet alleen Reiki. De boeken van Louise Hay kunnen je op ideeën helpen. Jezelf verwennen met stukjes vrije tijd die je helemaal naar jouw zin mag inrichten (ook al heb je kleine kinderen), leuke attenties voor jezelf, fijne ontspannende muziek, een wierookje en een kaarsje bij je zelfbehandeling enz.

Daarmee maak je het "energieveld" van zelfliefde wakker. Dat maakt niet alleen je zelfbehandelingen meer stromend, het doet een extra zon opgaan in je leven, die blijft schijnen als anderen tijdelijk verstopt zitten en hun zon van waardering niet naar jou willen laten schijnen.

Sla je de weg naar meer zelfliefde in, dan geven je handen je feedback. Je zelfbehandelingen zouden wel eens, net als bij mij, jouw zelfliefde-ritueel bij uitstek kunnen worden, waar je je ongeneerd aan overgeeft, vele malen per week. Ik wens je veel liefde en ........... geduld!

 

Uit mijn beginjaren met Reiki (1996)

Dick Nijssen

Toen ik Reiki leerde, in 1986, woonde ik in een woonwijk in Lelystad die speciaal gebouwd (en bestemd) was voor beoefenaren van Transcendente Meditatie. Deze wijk werd door ons het Sidhadorp genoemd. Tegenover mij in de straat woonde een schat van een vrouw die, zoals zovelen in het Sidhadorp, ook Reiki had geleerd. Mona had al op dertienjarige leeftijd haar beide ouders verloren. Ongeveer een half jaar na de dood van haar ouders werd bij haar suikerziekte geconstateerd.

Inmiddels was zij 40 jaar oud. De ziekte had haar nieren gesloopt en ze was ook nog blind geworden. Ondanks de verwoestingen die de suikerziekte haar lichaam had toegebracht, was zij altijd opgewekt en belangstellend naar anderen. Toen zij bij haar thuis een 2e graads Reikicursus organiseerde, was het dan ook vanzelfsprekend dat we bij haar terugkomavonden zouden houden om gezamenlijk verder met Reiki 2 te oefenen. We hebben op die avonden heel wat uitgeprobeerd met de Reikisymbolen. Vaak zaten wij allerlei wereldsituaties intensief met zo'n man of 15 te behandelen. Zo herinner ik mij uit die tijd dat we Gorbatsjov regelmatig op afstand behandelden, waarbij de energie altijd goed doorstroomde. Hoewel we nooit naar het Kremlin konden bellen om te horen hoe de behandeling was aangekomen, vlei ik mijzelf wel eens met de gedachte dat we, door "Gorby" op afstand te behandelen, op onze bescheiden wijze hebben bijgedragen aan de val van de Berlijnse muur en de rest van het IJzeren Gordijn.

Om terug te komen op Mona: zij had een hondje van wel 17 jaar oud, in hondenjaren dus stokoud. Deze hond had door zijn ouderdom een hele kale rug gekregen. Mona, die toch niet zoveel om handen had, besloot, nadat zij Reiki had geleerd, om haar hond maar eens uitgebreid te gaan behandelen. Dagenlang zat zij, al behandelend, met hem op schoot en warempel: hij begon weer een mooie, volle vacht te krijgen.

Op lezingen over Reiki veroorzaak ik altijd wat hilariteit, als ik na dit verhaal op mijn eigen dun behaarde hoofdhuid wijs en daarbij mijn hoop uitspreek dat ik met Reiki ooit weer eens een vollere haardos zal krijgen, als ik mijzelf ooit, als ik meer tijd heb, intensief ga behandelen.

Voorlopig mag ik mij echter tevreden stellen met het via Reiki ontdekken van zowel mijn innerlijke schoonheid als met het liefdevol accepteren van mijn dunne haar en andere onvolkomenheden.

Mona heeft nog jaren met Reiki geleefd. Door de Reiki nam haar insulinebehoefte af en uiteindelijk overleefde ze zelfs iedereen die gelijktijdig met haar aan de nierdialyse was gegaan. Nadat haar hondje overleed is zij uiteindelijk ook overleden, wat gezien haar lichamelijke toestand een bevrijding voor haar moet zijn geweest.

 

De geneescrisis (1995)

Dick Nijssen

Bij elke holistische geneeswijze, bij elke vorm van werkelijk helen, kennen we het verschijnsel van de geneescrisis. Als je behandeld wordt met Reiki, wordt jouw persoonlijke levensenergie gestimuleerd. Jouw persoonlijke levensenergie is er altijd op gericht jou de optimale gezondheid te verschaffen. Zij bezit daartoe ook alle kennis. Helaas kan deze levensenenergie bij vrijwel niemand onbelemmerd doorstromen omdat we allemaal wel blokkades hebben op de diverse nivo's van ons wezen. Vrijwel niemand heeft zo'n sterke levensenergie dat hij symptoomvrij door het leven kan gaan. Symptomen zijn niet alleen koorts of andere lichamelijke klachten, ook bijvoorbeeld stemmingswisselingen behoren daartoe. Symptomen die wij hebben zijn altijd de best mogelijke oplossing die ons organisme gevonden heeft om binnen zijn beperkingen zo optimaal mogelijk te kunnen blijven funktioneren.

Wij hebben de ervaring dat als je iemand meerdere behandelingen geeft, er in één of andere vorm altijd een geneescrisis optreedt. De energie zet een ontgiftingsproces in gang. Wat er dan gebeurt kan je vergelijken met een huis waar een grote schoonmaak plaatsvindt: uit alle hoeken en gaten komt het vuil te voorschijn, ook alles wat vroeger onder het vloerkleed werd geveegd komt tevoorschijn. Dan lijkt het er even op dat de wanorde in het huis alleen maar erger wordt. Maar zoals we weten, hebben we geen keus: het huis moet even op zijn kop gezet worden wil het goed schoon worden.

Op lichamelijk nivo betekent dat, dat het lichaam door de Reiki zo vitaal wordt dat het een nieuwe poging onderneemt om de afvalprodukten, die voorheen niet afgevoerd konden worden, alsnog af te voeren. Afvalstoffen zijn door het lichaam vaak weggestopt in vetweefsel, en toen dat verzadigd raakte ook in de vitalere organen. Afvalstoffen die in de cellen terechtkomen zijn uiteindelijk op fysiek nivo een belangrijke oorzaak van het ontstaan van kanker. Deze slakken komen door de toename van de levenskracht weer in de bloedbaan om via de nieren en de lever afgevoerd te worden. Dat betekent dat je je, wanneer dat proces plaatsvindt, beduidend minder goed voelt: er kan bijvoorbeeld hoofdpijn zijn en moeheid. De urine is vaak donkerder, daarnaast ruiken urine en transpiratie vaak sterker.

In mijn praktijk heb ik vaak gezien dat, als mensen zich op 4 achtereenvolgende dagen door mij lieten behandelen, ze na de eerste dag heel enthousiast vertelden hoe goed ze zich die dag hadden gevoeld. Op de tweede of de derde dag echter waren ze vaak beduidend minder enthousiast, twijfel stak dan de kop op en sommigen wilden stoppen met de behandeling. Dan was het zaak om vertrouwen uit te stralen en ze bemoedigend uit te leggen dat ze in een geneescrisis zaten.

Om het ontgiftingsproces te vergemakkelijken raad ik mensen die Reikibehandelingen ondergaan, maar ook mensen die intensief Reiki geven aan, om zoveel mogelijk water te drinken, het liefs twee liter per dag. Water, liefst bronwater, helpt niet alleen bij het afvoeren van afvalstoffen via de nieren, water helpt ook de energie beter te geleiden en ondersteunt op die manier de werking van Reiki.

Parallel aan het fysieke ontgiftingsproces vindt er ook een geestelijke ontgifting plaats. Weggestopte emoties komen weer in beweging en willen geuit worden. Dat is iets wat we al waarnemen op de eerstegraads kursus, en wat we ook als effekt zien van Reiki behandelingen. Reiki is een onvoorwaardelijke liefdeskracht. In het proces van het toelaten van deze onvoorwaardelijke liefde, stuwt Reiki alle emoties naar de oppervlakte die niet in harmonie zijn met deze onvoorwaardelijke liefde. Dat gegeven kan verwarrend zijn voor je client en zijn omgeving als het niet goed begrepen wordt.

Wat ook verwarrend kan zijn als je in een helingsproces zit, is dat je enerzijds vitaler wordt en je dus een betere energiedoorstroming krijgt, en je anderzijds vaak heviger gaat ervaren waar er in je lijf en ziel nog disharmonieën zijn. Als de levensenergie harder gaat stromen vallen de blokkades in die stroom meer op, omdat de energie er harder tegenaan botst. De noodzaak om je resterende blokkades uit de weg te ruimen wordt dus steeds groter naarmate je vordert op je pad naar heling.

 

Janko - Osteo cytosis (1995)

Dick Nijssen

Het was een mooie, zonnige najaarsdag. Toen ik aan kwam rijden bij zijn schooltje, zag ik al een lange stoet van ouders met bloemen in de hand, in de rij staan voor de ingang. Een oud-kursiste van mij sprak mij aan en vertelde mij op aangrijpende wijze hoe Janko's laatste dagen geweest waren. Zij was het ook die mij naar een gereserveerde stoel op één van de voorste rijen bracht. De aula, weldadig aandoend in zijn antroposofische kleuren en vormen, was helemaal vol. Vooraan stond, omkleed met vele meegebrachte bloemen, zijn kistje. Mijn gedachten gingen terug naar het moment dat Janko, 5 jaar oud, door mij werd ingewijd in Reiki. Janko had toen al leukemie. Jaren waren sindsdien voorbijgegaan. Jaren waarin zijn moeder Renée bij mij Reiki Master werd en waarin zij samen met haar man Wouter, er in slaagden met Reiki en homeopathie de ziekte onder controle te houden. Nu, tijdens de plechtigheid, werden wij op ontroerende wijze deelgenoot van hun doorstane ervaringen waaruit zoveel spirituele overgave sprak. We hoorden dat Janko's vriendje uit de klas een jaar eerder was gestorven en dat zij beiden hadden afgesproken daar boven een eigen voetbalclub op te richten. Pas op dat moment herkende ik in de rood-witte vlag over zijn kist de Feijenoordvlag.

Diep verdriet welde in mij op, verdriet dat ook alles te maken had met het niet aanwezig zijn en niet verwerkt hebben van de begrafenis van mijn eigen vader. Tegelijkertijd voelde ik in de ontroering over de schoonheid van deze plechtigheid, ook ontroering over de onderliggende schoonheid en de grootsheid van het mysterie van leven en dood, waarin de uitnodiging van God om thuis te komen zo voelbaar wordt.

Jaloers op niet-westerse kulturen waar je wel met je hele lijf en stem uitdrukking mag geven aan je verdriet, liet ik stilletjes de tranen over mijn gezicht rollen.

De volgende dag zat ik in een channelingssessie* met Arianne. Ik deelde over hoe ik sinds de dood van mijn vader in overgangen tussen slapen en waken soms overvallen kon worden door een nachtmerrie-achtige ervaring waarbij ik een totaal en niet te verdragen gevoel van zinloosheid ervaar bij het besef dat alles dood gaat en vergankelijk is.
*van 1990-1999 gaf Arianne lezingen en persoonlijke sessies waarin ze een Gids "channelde".

Als reaktie daarop liet de Gids van Arianne in mij een beeld opkomen waarbij ik heel krachtig kontakt kon maken met het aspekt van de verrijzenis, in de vorm van een lichtende, glorieuze gestalte die zich losmaakt van het lijk. Sinds dat beeld is mijn oude horrorervaring niet meer teruggekomen. Uit dankbaarheid wat Janko's uitvaartplechtigheid voor mijn verwerkingsprocessen heeft betekent, heb ik hierbij een zeer vrije vertaling gemaakt van een Engels gedicht dat ik tegen kwam in een New Age winkeltje aan de Spaanse Costa del Sol. Opgedragen aan de ouders van Janko en aan alle ouders die een kind verloren hebben of dreigen te verliezen:

 

Een geleend kind

Ik leen jullie voor een tijdje

een kind van mij, zei Hij.

Voor jullie om van te houden, in de tijd dat hij leeft,

maar ook om hem te rouwen wanneer zijn geest begeeft.

Dat moge vijf of twaalf jaar zijn, de precieze tijd weet geen,

maar willen jullie tot ik hem weer tot mij neem

voor hem zorgen, namens mij?

In zijn charmes zul je je je verheugen

en is zijn verblijf van korte duur

koester zijn herinnering in je geheugen

als troost in het zoveelste moeilijke uur

Beloven dat hij blijven zal kan ik niet,

voor allen op aarde ligt de terugkeer in 't verschiet.

Er worden hier beneden echter lessen onderwezen

zonder welk dit kind niet verder kan genezen.

In mijn zoektocht met mijn engelenscharen,

heb ik jullie uitgeselekteerd:

Ware leraren, in alles wat dit kind ontbeert.

Nu, zullen jullie hem al je liefde geven?

Niet denkend: de arbeid was vergeefs,

het offer was te groot.

Noch mij haten wanneer ik hem kom roepen

En hem weer terug neem in mijn schoot?

Ik beeldde mij in dat ik hen hoorde zeggen:

"Lieve heer, U wil geschiede,

Voor alle vreugde die dit kind zal brengen,

ligt er de tijd van afscheid in het verschiet.

Zijn wij bereid tot 't risico van het verdriet?

Ja! We zullen van hem houden.

Genieten het geluk van zijn aanwezigheid

Zo kostbaar, in 't besef van de vergankelijkheid.

Maar zouden de engelen hem komen roepen

Veel sneller dan we hoopten Hij zou vragen,

we zouden de bittere smart verdragen

en het proberen te begrijpen."

 

Voor kinderen die ernstig ziek, of zwaar geestelijk of lichamelijk gehandicapt zijn.

 

Wat is Reiki? (1994)

Arianne Groeneveld

Toen ik in '87 een grote Reikibijeenkomst met Phyllis bijwoonde, vroeg iemand uit het publiek haar, wat Reiki nu eigenlijk was. Ik spitste mijn oortjes, want ja, de Grand Master moest het toch wel weten! En zij antwoordde: "Eerlijk gezegd weet ik het niet. Soms denk ik: het is dit, dan weer: het is dat, dan weer denk ik: wij zijn er nog niet aan toe Reiki totaal te begrijpen."

En zo ongeveer voelt het ook voor mij. Ik werk dagelijks met iets, dat een raadselachtig wonder voor mij is. Ik vraag me zelfs af, of ik het in dit leven ooit totaal doorgronden zal. Er is meer voor nodig dan een mensenbewustzijn, denk ik. Toch heb ik plezier in mijn pogingen, de werking van Reiki te begrijpen en ik bied jullie wat van mijn ervaringen met Reiki aan, als stap in een lang proces van het proberen te begrijpen wat Reiki is - niet als dé waarheid.

Naarmate mijn gevoeligheid groter wordt, heb ik steeds meer plezier in het doen van de afstemmingen. Toen ik pas Master was, voelde ik niet veel meer dan: het gaat stromen, of nog niet. Ging het stromen, dan voelde het vaak of er een energiefontein uit de toppen van jullie vingers spoot.

Langzamerhand is mijn waarneming veel gedetailleerder geworden, en daardoor de afstemmingen spannender om te doen. Ik neem bij het afstemmen aanvankelijk allerlei geblokkeerde energiestromen in iemand waar, sommige verdikt tot clusters. Meestal voel ik, welke emoties overheersend daarmee verbonden zijn. Soms voel ik in een uiterlijk rustig iemand veel verdriet of wrok zitten. Als de blanke pit binnenin voel ik daaronder een deel van bijzondere kracht en schoonheid, de pure, totaal vrije jij. Ik ervaar jouw Zelf als gekluisterd door blokkerende levenservaringen, die jouw energieniveau laag houden. Op dat lage, koele energieniveau gedijen de blokkades beter dan je wezenlijke Zelf.

Ik ervaar mijzelf bij de Reikiafstemmingen als een sprookjesprins die de prinses helpt zich te bevrijden uit gevangenschap en benauwenis. Wanneer ik de Reikisymbolen gebruik, ontstaat er een geschikte situatie waarin jouw hogere Zelf zich kan bevrijden uit de kluisters van de blokkades.

Wanneer de blokkades zich oplossen tijdens de afstemmingen, wordt je innerlijke zelf levendig en manifesteert zich in zijn/haar unieke kwaliteiten. Nadat ik met diepzittende blokkades heb mogen kennismaken (niet altijd zo'n feest, mag ik wel zeggen, maar ik doe het met liefde...), voel ik vervolgens een groots, wijs wezen. Wat me zoveel plezier geeft is, dat ieder hoger Zelf anders van aard is. Het is niet één goddelijke, zuivere eenheidskoek, nee, ze ademen allemaal hun eigen soort vrijheid en schoonheid. Dat maakt die anderhalf uur, die ik sta af te stemmen, tot een boeiende tijd waarin ik veel liefde kan ervaren voor ieder van jullie.

Wat is Reiki dus voor mij op dit moment? Een methode die je hogere Zelf, je ware zelf, bevrijdt van blokkades. Vandaar dat je meer wakker wordt voor zelfliefde, dat je meer op wilt komen voor wie je bent. De energieverhoging, die iedere Reikiafstemming teweegbrengt, maakt naar mijn gevoel dat het hogere Zelf zich steeds lekkerder in zijn vel gaat voelen, zich beter kan ontplooien. Is je energieniveau te laag, voel je je down, dan raakt je hogere Zelf onderkoeld en kan het niet goed functioneren. Je voelt je dan neerslachtig, je hebt verslagen, negatieve gedachten en weinig hoop op verbetering. Wanneer je energieniveau omhoog gaat, ontdooit het Zelf en stimuleert positiviteit en creativiteit in jezelf.

Natuurlijk zijn het niet alleen de Reikiafstemmingen die dit bereiken. Het regelmatig toepassen van Reiki trekt het altijd tot zakken neigende energieniveau steeds weer omhoog, en positief en liefdevol denken en handelen doen hetzelfde. Wanneer het energieniveau hoog is, is bovendien het genezend vermogen van je lichaam optimaal.

Een van de wonderen van een verhoogd energieniveau, dat Reiki je helpt bereiken, is dat je wakker wordt in een nieuwe wereld, de wereld van het "betekenisvolle toeval". Je loopt door de winkelstraat op weg naar de supermarkt, en op de hoogte van de boekwinkel overvalt je het gevoel dat je even naar binnen wilt. Je mist een kans wanneer je nu denkt: ik heb geen tijd, ik moet naar AH. Want je krijgt die inval niet zo maar! Waarom zou je zo maar zinloos de kriebels krijgen voor die boekwinkel? Dat gebeurt toch niet iedere dag?

En daar ontmoet je, stom toevallig, een kennis die heel enthousiast is over een nieuw boek, en meteen denk je, zonder te weten waarom: dat boek wil ik ook. Tien tegen één lees je dat boek in één adem uit en voedt het je ziel.

Wanneer je er aandacht aan geeft, ontdek je dat er veel meer betekenisvolle toevalligheden in je leven zijn dan je vroeger dacht. Je gaat dan steeds meer denken: welke betekenis heeft deze ontmoeting voor mij, heeft het iets te maken met de nieuwe stap in mijn leven, die ik nu ga zetten? De Indianen zeggen dat mensen "medicine" voor elkaar zijn, ze zijn een levend geneesmiddel. Zo vraag ik me regelmatig af: waarom komt deze persoon nu in mijn leven, hoe is hij/zij voor mij genezend?

Ik geniet de laatste tijd enorm van de rijkdom van mijn toevalligheden. Ook mijn plotselinge invallen neem ik meer serieus, want ook die zijn niet toevallig. Ik ben dan benieuwd uit te vinden, waar ze toe leiden als ik ze volg. Op deze manier ervaar ik mijn leven als boeiender en afwisselender, en kan ik prima in het hier en nu leven zonder zoveel met mijn verleden bezig te zijn.

Zo levend voel ik me een speler in de droom van God, steeds voelend met wie en hoe ik het volgende stukje droom ga spelen. Ik kan veel vertrouwen hebben, want Hij droomt immers, ik ben alleen maar in Zijn droom. Ik hoef alleen maar steeds te voelen, wat mijn volgende stap is. Droomt Hij dat ik naar mijn vader in Nieuw-Zeeland ga, dan krijg ik een overweldigende behoefte het reisburo te bellen. Kom ik niet op het idee, dan droomt hij het nog niet! Dan hoef ik me er nog niet druk over te maken.

Dit was, wat ik met jullie wilde delen deze keer. Ik ga zo lekker even aan de slag in de tuin. De bladeren dwarrelen zo relaxed omlaag in onze bostuin, heel uitnodigend.

Ik wens jullie een goede jaarwisseling straks en alle goeds op jullie pad ook in '95. Liefs van Arianne.


 

Allerlei info over Reiki

Dick Nijssen

Bij reuma
Bij reumatische aandoeningen kunnen we bij de buik starten om alle organen daar te vitaliseren en in balans te brengen, daarna gaan we naar de plekken waar de pijn is, waarna de overige posities gedaan kunnen worden. Een dieetverandering is erg belangrijk: geen voedsel dat de zuurgraad van het lichaam verhoogt, dus weinig of geen rood vlees en koffie, wel veel verse groenten, vruchten en volkorenprodukten, weinig of geen kaas, matigheid met melkprodukten en zoals in elk gezond dieet geldt: zo weinig mogelijk suiker gebruiken. Suiker rooft mineralen uit het lichaam tijdens het verteringsproces en werkt verzurend. Molkosan of verdund citroensap helpen het lichaam te ontzuren.

Ongevallen
Behandel bij ongevallen, indien mogelijk, lang op de gekwetste plek(ken). Bij zware ongevallen kan dat soms zelfs meerdere uren zijn, waarna je de bijnieren kunt behandelen om de shock te verlichten met aansluitend evt. nog een algehele behandeling.

Reiki & dieet: de Takata Punch
Bij iedere klacht is het goed om naar het dieet te kijken. Zoek eventueel hulp van een kinesioloog of natuurgeneeskundige daarin. Het is altijd goed om veel water of kruidenthee te drinken om het geneesproces te ondersteunen.

Hawayo Takato zwoer bij een drankje dat ze vaak voorschreef en zelf ook klaarmaakte en bij zich had op haar reizen.

Ingrediënten van deze Hawayo Takata punch: verse, bij voorkeur biologisch verbouwde waterkers (of andere gekiemde zaden), wortelen, selderij en rode bieten, gepureerd of via de sap-centrifuge. Voor je maaltijden een groot glas hiervan kauwend opdrinken. Daarnaast is het belangrijk om matig te eten. Je kunt er ook een paar dagen prima op sapvasten.

Ook het gezondste eten wordt weer ongezond als je er teveel van eet. Vul je maag voor maximaal twee derde. Dat betekent stoppen met eten als je nog echt trek hebt.

Vogelen
Het is af te raden, afgezien van het gebruik van een paar eerste-hulpremedies, om zelf met homeopatische middelen te gaan werken (Dr."Vogel"en). Bij homeopatische middelen geldt niet wat veel mensen denken: "Baat het niet, dan schaadt het niet". Daarvoor werken ze energetisch te diep door. Valkuilen in gebruik zijn: te lang doorgaan met het slikken van het middel of te veel middelen gebruiken (complex-homeopathie) in te hoge of lage potenties.

Pas op voor het gebruik van verschillende homeopatische middelen tegelijkertijd. Ga liever naar een goede klassieke homeopaat. Reiki en homeopathie kunnen wederzijds ondersteunend op elkaar inwerken.

Geneescrisis
Bij vrijwel alle chronische klachten kan er een geneescrisis optreden waarbij gifstoffen uit het lichaam vrijkomen waarbij de behandelde zich behoorlijk beroerd kan voelen. Belangrijk is om in die periode, die meerdere dagen kan duren, vertrouwen in het proces te hebben, en dat ook naar Reiki-cliënten uit te stralen. Het eliminatieproces van gifstoffen kan op vele manieren ondersteund worden. De belangrijkste is veel drinken, naast lichaamsbeweging, wisselbaden, massage, goed gezelschap en andere vormen van lief zijn voor jezelf en je lichaam.

Inzet
Laat niet de verwachting ontstaan dat je dieper zittende chronische klachten in een paar behandelingen met Reiki zou kunnen genezen. Hawayo Takata wilde mensen met dit soort klachten niet eens behandelen, tenzij ze bereid waren meerdere weken dagelijks voor een Reiki behandeling langs te komen. Reiki heeft inzet, geduld, toewijding en vertrouwen nodig. Hawayo Takata werd in de Reiki-kliniek van Hayashi vier maanden lang dagelijks behandeld. In die tijd genas zij van een tumor in de buik, haar astma verdween en zij raakte haar galstenen kwijt.

Wat betekenen 120 behandelingen als iemand daarmee bevrijd kan worden van zulke ernstige klachten?

Bijna alle duurzame genezingen van deze soort die mij (Dick) via mijn studenten ter ore komen, ontstaan vrijwel altijd door veelvuldig, regelmatig behandelen. Er is een groot verschil tussen het genezen van de oorzaken van de klacht en het verbeteren of verzachten van de klacht, wat met Reiki meestal al gauw plaatsvindt. Voor het genezen van de oorzaken heeft Reiki vaak meer tijd nodig.

Regels versus intuïtie
Luister naar wat je handen en je intuïtie je proberen te vertellen. Op die informatie vertrouwen en ernaar te handelen is waar we uiteindelijk naartoe willen groeien. In de mate waarin we nog niet durven vertrouwen op onze eigen inzichten en ervaring willen we dat anderen ons regels geven over hoe we het moeten doen. Dat is o.k. zolang we maar beseffen dat regels slechts krukken zijn die we moeten gebruiken zolang we zelf nog geen intuïtief kontakt hebben met de wijsheid die vanuit de Reikibron door ons heen stroomt.

Het gevaar van het vergaren van boekenkennis over Reiki is dat je meer daarop gaat leunen dan op je eigen ervaring. Zo staan er bijvoorbeeld in de boeken van Walter Lübeck een aantal op angst gebaseerde opvattingen over Reiki waar ik het vanuit mijn ervaring totaal niet mee eens ben. Zelf heb ik de heilige overtuiging dat Reiki altijd dat doet wat voor de persoon (uiteindelijk) het beste is. Zou ik dit niet geloven, dan zou ik akuut mijn Reiki-meesterschap aan de wilgen hangen.

 

Stukjes uit het dagboek van een Reiki behandelaarster:

"Een 45-jarige vrouw behandeld die al 20 jaar pijn aan haar gewrichten had. De doktoren zeiden dat ze daarmee moest leren leven omdat haar gewrichten versleten waren. Na 8 afstandsbehandelingen voelde ze dat het aan het werken was. Eerst kreeg ze nog meer pijn en hoofdpijn erbij. Ze had het altijd koud, toen kreeg ze warme handen en voeten. Nu ben ik haar 8 weken lang al aan het behandelen, drie keer per week 15 minuten lang. Ze heeft al bijna geen pijn meer, alleen als er slecht weer op komst is. De laatste jaren werd ze wel 25 keer per nacht wakker van de pijn, gedurende het begin van de afstandsbehandeling nog maar drie keer per nacht, nu slaapt ze de hele nacht door. Ze was broodmager, nu is ze al vijf kilo aangekomen doordat ze zich zo goed voelt, ook voelt ze zich veel energieker.

Man van 75 jaar van aangezichtspijn afgeholpen, had al jaren dag en nacht pijn, kon bijna niet eten en zei zo weinig mogelijk, bang om te praten van de pijn. Had al van alles geprobeerd; acupunktuur, homeopathie, een kaakoperatie. Niets hielp. Door hem 2 maanden lang elke dag Reiki op afstand te sturen en 1 of 2 keer per week Reiki bij hem thuis te geven is de pijn helemaal weg, hij voelt zich hartstikke fit en heeft weer overal zin in.

Een kindje met middenoorontsteking, moest over een week terug naar de dokter voor buisjes in de oren. Zes keer 15 minuten behandeld op de oren en het was helemaal over, dus ook geen buisjes.

Een jongen die gestoken was door een wesp in een spier, werd heel duizelig en helemaal niet goed met vreselijke pijn. Na ongeveer twintig minuten behandelen trok de bult en de pijn helemaal weg. Je zag nog niet eens meer waar de wesp gestoken had...."


 

Reiki en aardstralen (1992)

Arianne Groeneveld

In Oostenrijk vroeg een kursist mij, wat Reiki kon doen tegen aardstralen. Ik had wel een idee, maar geen ervaring. Ik heb ook een tegenzin tegen de manier waarop ik sommige mensen over aardstralen had horen spreken: alsof ze er een hulpeloos slachtoffer van waren. Ik wil daar niet zo in geloven. Iedereen schept zijn eigen werkelijkheid. Toch was ik nieuwgierig gemaakt en nodigde een aardstralenspecialist uit naar de boerderij. Het gebied van de deel (waarboven ook de kursuszolder) bleek op een bijzonder positieve plek te staan - hij liet ons de verschillende positieve kanalen voelen die gebundeld positieve energie richting de schuifpui voerden.

Op een andere kant van het huis ontdekten wij een kruispunt van negatieve waterstromen: kun je het voelen? zei hij. Ik beschreef wat ik voelde. het was of er een concentratie negatieve energie huisde op die plek, en ik had de neiging er mijn liefde naar uit te stralen. Ook hij focuste zijn aandacht, en al gauw kromp de negatieve energie, totdat hij totaal verdween en het punt warmte uit begon te stralen. Deze uitstraling werd zo'n warme krachtige bron dat wij het in het hele huis gingen voelen, na een kwartier zelf meters buiten het huis als een positieve aura. Later vonden we nog ergens een punt waar we liefdevolle aandacht aan gaven, en weer kromp het weg en transformeerde. Het was een ontroerende ervaring, alsof wij iets verlost hadden uit een ban.

 

De geboorte van een nieuwe Reiki Master (1991)

Dick Nijssen

Bijna twee jaar geleden werd ik opgebeld door Christo Blaak. Hij was een oude vriend waarmee ik ooit had samengewoond in een woongroep van Transcendente Meditatie, maar nadat hij bij "de Bhagwan" ging had ik hem uit het oog verloren. Het bleek inmiddels dat hij in Poona, in India, de nieuwe grote liefde in zijn leven had ontdekt: Reiki.

Dit telefoontje vormde dan ook voor ons het begin van een hernieuwde, door Reiki gevoede relatie met elkaar die uiteindelijk resulteerde in zijn inwijding tot Reiki Master op 29 augustus 1991.

Christo's groei naar het Reiki Masterschap is een heel mooi proces geweest. In november 1990, tijdens een Reiki kursus bij hem thuis, vertelde een van de deelneemsters dat ze kanker had en dat de artsen haar nog maar 2 maanden te leven gaven. Ze bleek al jaren van chemotherapie, bestralen en operaties achter de rug te hebben. Christo beloofde haar toen dat hij haar zou gaan behandelen. Al tijdens de eerste behandelingen begon zij beelden te krijgen die erop leken te duiden dat haar lichaam zou sterven. Zij zag zichzelf door een zandloper vallen en zag ook beelden van een vervallen huis dat langzaam instortte. Haar genezingsproces door Reiki bleek echter veel dieper te gaan. Geleidelijk aan begon ze wrok en verdriet, opgelopen in een moeilijke levensperiode, los te laten. Dit was zo mooi om waar te nemen dat vele mensen in haar omgeving en in haar familie, ook met Reiki begonnen. Ze overleefde uiteindelijk alle prognoses van de artsen. Tijdens de laatste weken van haar leven begon ze tijdens de behandelingen steeds meer uitstapjes te maken naar andere levensgebieden waar ze al eerder overleden familieleden ontmoette. Uiteindelijk, een paar weken voordat Christo Reiki Master werd, was haar geneesproces op aarde voltooid en stierf haar lichaam, na meer dan 200 Reikibehandelingen van Christo ontvangen te hebben.

Op Christo's inwijdingsdag werd het voelbaar dat zij de belofte had kunnen nakomen die ze op haar sterfbed aan hem had gegeven: dat zij op die dag aanwezig zou zijn.

 

Een stukje van Dick (1991)

Het is vandaag de dag van de 44.000ste vlucht boven Irak sinds het uitbreken van de oorlog. Sinds 3 dagen zit ik al op onze Apple computer te worstelen met een stukje over mijzelf. Al twee keer heb ik een stukje, op het moment dat het eindelijk klaar was, met afkeer in de vuilnisbak gegooid die in de hoek van mijn computerscherm staat opgesteld. Morgen moet deze brief gelay-out worden bij de drukker en ik had zo graag een mooi en inspirerend verhaal geschreven over alle inzichten die ik de afgelopen maanden gekregen heb.

Het doet me denken aan de keer dat ik een lezing over Reiki ging geven waar ik zo gefixeerd was op hoe ik overkwam op de mensen dat ik in een toestand van totale vervreemding van mijzelf kwam waarbij ik zelfs misselijk werd. Pas nadat ik ging zitten en de mensen vertelde dat ik misselijk was en mezelf daarom even Reiki moest geven kwam de stroom op gang. Op dat moment veranderde ik zowaar van een lege, asgrauwe buitenkant naar een zielsverbonden "profeet" van Reiki. Ondanks dat ik tijdens die lezing door de hel gegaan was, de hel van niet verbonden zijn met mezelf, was het resultaat van de transformatie voor iedereen zichtbaar waardoor zich zelfs meer mensen dan normaal voor de Reiki kursus opgaven.

Tijdens de lezingen waarin ik inderdaad bezield ben van Reiki, voelen veel aanwezigen de Reiki waarover ik praat heel duidelijk in hun handen. Nu ik dit schrijf besef ik dat waar ik drie dagen op gezeten heb, nu in ongeveer een half uur zijn beslag heeft gekregen en blijkt dat het thema van dit stukje hetzelfde is als mijn thema van de vorige nieuwsbrief: mijn "to be or not to be". Wat voor mij het verschil is tussen leven vanuit mijn bron of vanuit mijn ego.

 

Over koeien en krukken (1991)

Dick Nijssen
Wij willen jullie voortaan in elke volgende nieuwsbrief deelgenoot maken van één of meerdere inspirerende, ontroerende, leuke of aparte ervaringen met Reiki zoals die ons ter ore zijn gekomen. Heb je zelf inspirerende geneeservaringen met Reiki, laat het ons weten. Ik (Dick) ben bezig het het maken van een videofilm over Reiki en wil daarvoor ook mensen interviewen. Het nu volgende verhaal tekenden we op uit de mond van Kees Brouwer. Kees is één van die Reiki beoefenaars die met "doelzoekende" handen door het leven gaat. Waar hij ook maar is, zijn hart registreert als een radar de pijnsignalen uit zijn omgeving waarna zijn handen door alle menselijke defensies heen hun liefdevolle lading weten af te leveren.

Dit is zijn verhaal: In de vakantie zaten we rond een kampvuur op een kleine camping. Nadat ik met Reiki een vrouw van haar migraine afgeholpen had bleek plotseling iedereen wel kwalen te hebben waarvoor ze met Reiki behandeld wilden worden. Dat ging zo goed dat zelfs de boer nog om half twaalf naar me toekwam om hulp te vragen voor zijn beste melkkoe, die al drie dagen niet meer op kon staan wegens calciumgebrek na een bevalling. De volgende dag zou ze afgemaakt moeten worden, waar de boer veel verdriet over had. Nadat eerst alle campinggasten haar hadden geprobeerd op te hijsen probeerde ik het met Reiki. Vanaf dat ik haar aanraakte was ik één met die koe en voelde ik hoe goed Reiki haar deed en hoe rustig ze ervan werd. De volgende ochtend om half zeven stond de boer voor mijn tent en zei: " Kom eens mee". En ja hoor, daar stond de koe in de wei. Dat was zo'n overwinning, dat laat me nooit meer los.

Het volgende verhaal tekenden we op uit de mond van Gerry Marleen Meijer: Mijn eerste ervaring met Reiki waren twee handen op mijn schouders van waaruit alle energie direkt naar mijn benen stroomde tijdens een lezing over Reiki van Arianne. Na afloop van de lezing kwam Arianne naar mij toe en zei: "Wil jij hier van af?". Zij keek daarbij naar mijn krukken en ik zei: "Ja, jawel" maar later dacht ik: wat wil ik hier toch mee, ik heb dit toch al sinds mijn geboorte. Ik kan me hier zo goed mee redden. Om een lang verhaal kort te maken: Ik besloot het te proberen. Na 6 Reiki behandelingen van Ans Tobij en de Reiki kursus ben ik langzaam maar zeker van mijn stokken afgegaan. Eerst door heel zorgvuldig de ene op te poetsen en op zolder te leggen waarna na enige tijd de andere volgde. Sommige mensen uit mijn buurt dachten dat ik naar Lourdes was gegaan. Het commentaar van de arts: "Dat die operatie na 12 jaar toch nog sukses heeft!". Inmiddels blijkt er in mijn heup zelfs weer kraakbeen gevormd te zijn. Iets wat medisch niet voor mogelijk wordt gehouden maar wat wel verklaart waarom ik geen pijn mer heb omdat er tussen het kraakbeen in het heupgewricht ook glijvocht gevormd wordt. Als ik het psychisch wat moeilijker heb, zoals nu door die golfoorlog, dan gaat het lopen mij weer wat moeilijker af, maar mijn krukken heb ik nooit meer nodig gehad!

GOD

Voor hij zijn kinderen

naar de aarde zond

gaf hij elk van hen

een zeer zorgvuldig uitgezocht pakje

met problemen mee

Deze,

beloofde Hij glimlachend,

zijn van jou alleen.

Niemand anders kan

de zegeningen ondervinden

die deze problemen je zullen brengen.

En jij alleen

hebt de speciale talenten en

mogelijkheden

die nodig zijn

om deze problemen tot

je dienaren te maken.

Daal nu af naar je geboorte

en naar je vergetelheid.

Weet, dat Ik je

bovenmate liefheb.

Deze problemen die Ik je geef

zijn een symbool van die liefde.

Het monument dat je van

je leven maakt

met behulp van je problemen

zal een symbool zijn van je liefde

voor Mij

je Vader.

 

Reiki in Egypte (1994)

Dick Nijssen

Gedurende de Kerstvakantie maakte ik een geheel onverzorgde reis door Egypte, zoals ik dat 15 jaar eerder ook had gedaan. Het was goed om letterlijk en figuurlijk even afstand te nemen van alles wat ik thuis achterliet en waar ik normaal mee bezig ben. Mijn Egypte-reis voelde voor mijzelf ook aan als een afronding van het loslatingsproces waar ik doorheen gegaan was.

Naast de gebruikelijke pyramides en tempelbezoeken en snorkelen in de Rode Zee kon ik het niet laten om ook in Egypte Reiki uit te dragen. Ik ben daar naar het oudste klooster van Egypte gelift, een Koptisch klooster uit de 4e eeuw, midden in de Sahara, waar ik na enkele theologische discussie's uiteindelijk twee monniken in Reiki heb ingewijd.

 

Reiki & depressie (1998)

Arianne Groeneveld

Herman Bokking uit Nieuwleusen begon 2 weken na zijn Reiki I aan de behandeling van iemand die het lichamelijk en geestelijk bijzonder moeilijk had. Hij was mager door een slechte eetlust en zeer gespannen. Na vier dagen dagelijks te zijn behandeld ontstond er rust in zijn situatie en kon hij voor het eerst weer een beetje lachen (alle vrolijkheid was n.l. weg).

Tijdens de behandeling van keel en hals voelde hij soms een sterke prikkeling in de tong, alsof hij met de tong een batterij voelde. Ik voelde dan ook een sterke stroming van energie. Na af en toe een dip ging het steeds beter met hem. In totaal heb ik 17 behandelingen gegeven. Halverwege dacht ik wel eens aan stoppen, maar mijn gevoel zei doorgaan, en zie, Reiki heeft gewonnen!

 

Reiki & verlamming (1998)

Arianne Groeneveld
Franka Souts (18) leerde Reiki bij mij in Weert. Haar moeder was toen al 5 jaar verlamd vanaf het middel omlaag. De artsen konder er geen oorzaak voor vinden en haar dus ook niet verder helpen. Franka kwam Reiki leren om zelf nieuwe moed en kracht te vinden, en hoopte dat ze haar moeder zou kunnen behandelen, die skeptisch was over Reiki. Ze had haar moeder al anderhalve maand twee tot drie keer per week behandeld toen haar moeder voor het eerst in vijf jaar gevoel kreeg in haar voet en haar tenen kon bewegen. Franka bleef behandelen, en 3 weken later kreeg ze het ongelooflijke telefoontje van jaar moeder:"Franka, ik loop weer!" Franka dacht dat ze bedoelde in huis, wat al wonderbaarlijk genoeg zou zijn, maar nee, haar moeder kon weer totaal lopen en zelfs later fietsen! Franka's moeder gelooft nu in Reiki, en is trots op Franka.

In september leerde Franka Reiki 2, waar ze heel actief mee bezig is. "Reiki heeft een heel nieuwe periode in mijn leven geopend - ik heb meer geduld, en kan meer openstaan voor andere mensen." Ze hoopt in de toekomst naar Heerde te komen en voor Master te leren.

 

Reiki & de sceptische echtgenoot (2001)

Ingrid Bockweg uit Heerde deed 8 jaar geleden Reiki 1 en een jaar later 2 bij ons. Ze stuurde ons dit kostelijke Reikiverhaal:
"In de afgelopen jaren zijn er vaak kleine wondertjes gebeurd, ook bij mensen die er niet echt in geloven. Een prachtig voorbeeld is mijn eigen man. Hij is nogal wetenschappelijk ingesteld en zo lang ik niet met harde bewijzen kom, wil hij er niet echt in geloven. "Kon ik maar op twee dezelfde plekken pijn hebben", zei hij wel eens, "dan kon je het bewijzen". Maar zoiets doet zich zelden of nooit voor! Tot op een zonnige dag in de herfst. Ik was in de keuken bezig en mijn man was hout aan het hakken. Even later zie ik hem aan komen lopen, een beetje hinkend. Hij lacht en roept: "Nu kun je bewijzen dat Reiki werkt".

Het bewijs
Tijdens het hout hakken is er een flink stuk stam weggesprongen, horizontaal tegen zijn beide schenen aan. Beide schenen werden even hard geraakt en deden erg pijn. Dit was mijn kans! De rechterscheen heb ik 10 minuten behandeld en de linkerscheen niet. In de loop van de dag hebben we beide benen bekeken en wat bleek: op het rechterbeen was praktisch niets te zien: op een kleine beschadiging na geen buil en geen verkleuringen. Het linkerbeen was op dezelfde plek dik geworden en was pijnlijk als je het aanraakte. Ook begon het al mooi blauw en geel te verkleuren. Dit was voor mij werkelijk een geweldig bewijs, weer een klein wondertje. Helaas zijn voor veel mensen wondertjes geen echte bewijzen.
Maar de laatste jaren zijn er bij hem in de dikke muur van ongeloof kleine scheurtjes ontstaan, die zich heel langzaam uitbreiden. Ook voor hem en vele anderen zal eens de tijd komen dat het niet meer geloven is maar weten!

 

Reiki voor 70 en 80 (2001)

"Kom uit die boom, of ik geef je nooit meer Reiki" riep Trees van der Zanden (72) uit Lottum (L) naar haar man Frans (80). Vanwaar dat dreigement?
Na Reiki 1 behandelde Trees haar man eerst vier keer, daarna drie keer per week. Al 35 jaar was hij nooit zonder rugpijn, twee hernia-operaties in '82 en '83 hadden hem daar niet van kunnen bevrijden. Als hij teveel in de tuin had gedaan moest het electrokussen dagen lang in de stoel om de pijn te verlichten. Door de behandelingen heeft hij geen pijn meer, zijn gekromde rug heeft zich gestrekt en na vier weken merkte ze dat zijn knieën, waarop hij al jaren krom liep, zich eveneens hadden gestrekt. Zonder een centje pijn loopt hij 's morgens een uur met de hond en 's middags fietsen ze nog eens een uur samen. (Misschien is de hond de volgende die wat Reiki kan gebruiken......) Ook zijn maagklachten, het gevolg van 35 jaar pijnstillers, zijn verdwenen.

Zijn hernieuwde jeugd werd Trees te veel, toen ze hem bij het rooien van een pruimenboom op een uitschuifbare ladder van vijf meter hoogte een paar dikke takken zag afzagen, een hand aan de boom, de andere aan de zaag. Toen werd het haar echt te bont en ze riep: Kom uit die boom! Je bent tachtig! Als je zo doorgaat geef ik je geen Reiki meer, je wordt me veel te actief!"

Ziekte van Lyme
Trees is zelf ernstig ziek geweest door een tekenbeet (Ziekte van Lyme). Ondanks lange, intense antibioticakuren was haar zenuwstelsel zo aangetast dat ze de hele dag het gevoel had onder stroom te staan. "Ik was ten einde raad want er hoefde me maar een haarbreed in de weg te worden gelegd of ik flipte uit. De internist in het Radboud zei dat dat nog twee jaar kon duren, of mogelijk nooit meer over zou gaan. Het leven hoefde van mij niet meer, alleen het motief dat mijn man en hond me nodig hadden hield mij nog terug. Reiki 1 hielp mij de zenuwen in bedwang te houden, het gevoel was nog op de achtergrond maar er was mee te leven. Na Reiki 2 zet ik elke dag met de afstandsbehandeling mijn zenuwstelsel centraal. Ik voel dat er genezing komt, het werkt langzaam maar het werkt en dat geeft een ongelooflijk goed gevoel. Ik dank elke dag voor het geschenk dat ik door jouw hulp, Arianne, mocht ontvangen. Ook mijn man is er heel dankbaar voor want onze relatie heeft zich weer liefdevol hersteld en er heerst weer harmonie in huis.
........ Wij vinden het zelf jammer dat zo weinig ouderen dit nog ervaren, er zou toch veel geholpen mee kunnen worden."

 

Reiki & leverkanker (2001)

Arianne Groeneveld

Charlie klonk leuk over de telefoon. Toen ze voor haar gesprek voor de Masteropleiding kwam, viel het me op hoe mager ze was. Ze zag er lichamelijk niet sterk uit, maar haar mooie donkere kijkers lieten me warmte en innerlijke kracht zien.
Nu zijn alle Mastergesprekken intens omdat het om zoiets belangrijks gaat. Mijn bezoeker kiest voor de totale verbinding met Reiki, maar daarbovenop kiezen wij beiden voor een levenslange Reikivriendschap. Dan ben je heel aanwezig in het contact met elkaar.
Dit gesprek en wat daarna gebeurde raakte me zo diep dat ik het graag, met toestemming van haar, met jullie wil delen.

ze heeft leverkanker
Ze vertelde me dat Reiki werkelijk alles voor haar betekende, dat het haar hele leven was. Hoe letterlijk dat laatste te nemen was werd me duidelijk toen ze mij vertelde dat ze leverkanker had en dat ze niet wist hoe lang ze nog te leven had.
Ze had al een jaar chemotherapie gehad en had toen besloten dat ze zichzelf dat niet langer aan wilde doen. Na drie maanden was de kanker weer terug. Toen leerde ze Reiki 1, en een paar maanden later Reiki 2. Ze gaf zichzelf twee keer per dag een complete zelfbehandeling wat haar totaal goed deed. Ze voelde zich met de dag beter. Maar hoe het nu met haar kanker was wist ze niet, want ze was al een poos niet meer onderzocht.

Kun je je voorstellen wat er door mij heen ging toen ik naar haar luisterde? Ik voelde hoe ik van haar zou gaan houden en dat ik haar zou gaan verliezen. Misschien zou ze haar jaar naar het Masterschap nooit vol kunnen maken! Ik voelde ook dat ik haar zeker aan zou nemen, en liefst zo gauw mogelijk, zodat in ieder geval deze hartewens van haar nog vervuld kon worden.

geen spoor van kanker meer
Een paar dagen na het gesprek belde Charlie op. Ze had zich laten onderzoeken en..... er waren geen sporen van kanker meer te vinden in haar lichaam. De arts had bijna verontschuldigend gezegd: "ik kan er ook niets aan doen, maar we vinden niets meer!"
Ik schoot helemaal vol toen ze dit met mij deelde. Ik had haar dood geaccepteerd, en nu bood ze mij haar leven aan! Wat een Reikiwonder! Sindsdien kom je Charlie met haar grappige Oostenrijks-Nijmeegse accent overal tegen op ons Centrum. Ze assisteert op Reiki cursussen en is ook de Innerlijk Kind therapeutenopleiding erbij gaan doen. Ze is niet te stuiten in haar levensvreugde. Het voelt voor haar bijna dat ze opnieuw geboren is uit Reiki.

Naschrift: in 2013 is Charlie nog steeds kankervrij.  Ze geniet enorm van haar leven en haar werk als Reiki Master.

 

Reiki, de kracht van onvoorwaardelijke liefde (1994)

Dick Nijssen

Vooral in de eerste 2 jaren van mijn leven met Reiki, de periode dat ik nog geen Reiki master was, heb ik vele mensen behandeld. Voor de meeste mensen die kwamen voor Reikibehandelingen kon ik best wel liefde en mededogen voelen. Bij sommigen die destijds mijn praktijk in Lelystad kwamen binnenwandelen moest ik wat meer moeite doen om een plekje in mijn hart te vinden van waaruit ik me met hen kon verbinden. Dan was er iets aan hun waar ik moeite mee had.

Daarbij moet ik denken aan die keer dat er iemand mijn praktijk binnenkwam die er duidelijk een andere standaard van lichaamshygiene op na hield als ik. Toen hij op mijn behandeltafel ging liggen voelde ik best wel een weerstand bij het idee mij een uur lang niet alleen via mijn handen maar ook via mijn reukorgaan te moeten verbinden met deze persoon.

Hoe het ook zij, op het moment dat ik mijn handen oplag viel dat allemaal weg. Toen de energiestroom op gang kwam voelde ik dat ik naar een ander nivo van liefde werd opgetild. Mijn hart opende zich en kon ik alleen maar eenheid voelen met deze mens die op mijn behandeltafel lag.

Er zijn in mijn leven dan ook bijna geen mooiere ervaringen denkbaar dan dat wat ik juist tijdens Reikibehandelingen heb ervaren: gelukzalige gevoelens van diepe verbondenheid met mijn medemens en de wereld om mij heen.

Hierin heb ik ervaren dat de hoogste en diepste essentie van Reiki liefde is. Een vorm van liefde die onvoorwaardelijk is. Als ik die liefdesstroom ervaar in mijn bezig zijn met Reiki dan voel ik daar ook een diepe dankbaarheid bij wat maakt dat Reiki geven een religieuze ervaring kan zijn. Religieus in de oorspronkelijke betekenis van het woord, van het Italiaanse "religare" wat (terug) verbinden betekent.

Vanuit die ervaring voelt Reiki aan als Goddelijke liefde. Dit in tegenstelling tot wat veelal in onze wereld voor liefde doorgaat en wat maar zelden onvoorwaardelijk te noemen is. Alleen al vanwege deze zeldzaamheid kunnen we de onvoorwaardelijke liefde van Reiki Goddelijke liefde noemen.

Hawayo Takata's verhaal

De biografie van Hawayo Takata, zoals verteld door haar vriendin Helen Haberly, is in een nederlandse vertaling verschenen. Omdat we de laatste tijd zoveel met kanker gekonfronteerd worden, hebben we de deze passage uit haar boek overgenomen:

"Een zestig jarige man was in een ernstig stadium van kanker aan de slokdarm. Hij had zoveel pijn dat hij elke dag injekties nodig had om zijn pijn dragelijk te maken. Daardoor sliep hij het grootste gedeelte van de tijd. Het gezwel in zijn keel was zo groot dat hij niet kon slikken, dus hij had veel gewicht verloren en was voortdurend hongerig. Hij kon niets binnenhouden, zelfs geen vloeistof, daarom gaven de doktoren hem nog maar twee weken te leven.

Zijn vrouw leerde Reiki, waarna ze besloot hem te behandelen zoveel ze maar kon. Na drie dagen begon hij zich beter te voelen, meer wakker, waarbij hij haar vertelde dat hij geen pijn had als ze zijn keel behandelde. Elke keer dat ze hem verliet, zelfs maar voor een paar minuten, voelde hij de pijn weer; dus vroeg hij haar hun drie kinderen naar een Reiki kursus te sturen zodat hij vierentwintig uurs behandelingen van zijn kanker kon krijgen. Met 4 behandelaars in de familie, bleef de toestand van de vader zonder pijn verbeteren.

Toen het wat beter met hem ging was hij in staat om bouillion te drinken. De week daarna dunne pap, dan zachte rijst. Aan het eind van de maand ging hij zo vooruit dat de dokter besloot met de dagelijkse injekties te stoppen. De dokter liet röntgenfoto's maken en zag dat het gezwel geslonken was. Aan het eind van de tweede maand, was hij zo vooruit gegaan dat hij zijn vrouw de opdracht gaf alle orchideeën uit zijn kas af te snijden en ze naar Mevrouw Takata te brengen en toestemming te vragen om een schotel sashimi (rauwe vis) en een fles sake aan zijn dieet toe te voegen. Sinds dit sinds veertig jaar zijn gewone dieet was, stemde ik toe dat hij de sashimi kon nemen, maar van de sake alleen maar klein glaasje, niet de hele fles.

In nog eens zestig dagen begon hij aan te komen en binnen zes maanden keerde hij terug naar zijn werk, deze man die nog maar twee weken te leven had.

Dit geval liet weer zien wat mijn leraar (Hayashi) mij geleerd had: We geven het niet op. Zolang er adem is doen we ons best, als herstel volgt geven we de credit aan Reiki."

Verder in het boek vertelt Mevr. Takato nog dat je bij kanker altijd de normale totale behandeling geeft: "Start bij het hoofd en behandel alle klieren aan de voorkant van het lichaam. Laat de patient omdraaien en doe de rug. Pas aan het eind ga je naar de plek waar de kanker zit. In mijn ervaring duurt het slechts twee of drie weken intensief behandelen om een tumor ter grootte van een flinke walnoot op te lossen."

 

Zelfbehandeling is lekker, of niet?

Arianne Groeneveld

Als Reiki Master houd ik me al vanaf het eerste begin bezig met de vraag: waarom ervaren sommige mensen de zelfbehandeling als minstens even prettig als het behandelen van anderen en ervaren anderen de Reiki de zelfbehandeling als "tweederangs"?

Als je jezelf Reiki geeft kun je je zo veilig, zo geborgen voelen, de warme energie is zo koesterend en je rust zo heerlijk diep uit, zeggen liefhebbers. De teleurgestelden melden, dat ze er gewoon weinig van voelen, minder dan wanneer ze een ander behandelen. Soms gaan ze er toch mee door, soms houden ze er na een poosje mee op.

Mensen zijn heel verschillend. Ook al hebben we allemaal een lichaam, we wonen er heel verschillend in. Sommigen wonen vooral in het hoofd en zijn bijzonder actief. Anderen zijn dieper ontspannen en kunnen daardoor ook een groter gevoel van welbehagen in hun hele lichaam hebben - ook in hun benen en voeten. Het zijn vooral de laatstgenoemden die Reiki als lekker ervaren. Ze hebben vermoedelijk een andere start in het leven gehad als de overactieve hoofdbewoners.

Vermoedelijk verhuizen veel mensen als klein kind al energetisch naar de zolder van hun lichaam. Ze doen dat als er niet genoeg lichamelijke en energetische koestering is om hen diep in hun lichaam gefocust te houden. Borstvoeding gedurende de eerste jaren van het kinderleven is bijzonder voedend - het kindje laaft zich niet alleen aan de melk maar ook aan het energieveld van de moeder en geniet ervan haar te voelen en te ruiken, vooral als ze regelmatig vriendelijk en ontspannen is. Als de moeder onrustig, geïrriteerd of zelfs vijandig is, trekt het kindje zich energetisch terug uit het lichaam om het pijnlijke gebrek aan koestering en vervulling maar niet te voelen. Het houdt op te verlangen en uit te reiken naar aanraking en richt zich op zichzelf en op vervulling door dingen te doen en prestaties te leveren. Nu is er niets mis met prestaties leveren, tenzij het het bodemloze gat van emotionele en lichamelijke onvervuldheid moet vullen.

Als je als klein kind al geleerd hebt niet meer uit te reiken naar tederheid en aanraking omdat het er toch niet was zoals jij het nodig had, draag je die gewoonte als volwassene nog steeds met je mee, zelfs op het niveau van je lichaamscellen. Het kan zijn dat je je zo zelf hebt moeten troosten met je duimpje, je knuffeldier of pop, dat een deel van je moe is dat het weer van jou moet komen. Dan wil je wel Reiki van een ander maar niet van jezelf. Het kan ook zijn dat je je helemaal niet meer open wilt stellen voor koestering omdat het gevoelens van hunkering naar liefdevoolle aanraking opwekt die je al lang geleden weggestopt hebt.

Veel mensen die als klein kindje onvoldoende warmte en koestering hebben genoten zijn schijnbaar krachtig en onafhankelijk geworden. Ze zitten in hun hoofd, rennen de hele dag maar door en hebben nauwelijks iemand nodig. In therapeutische begrippen noemen we dat anti-afhankelijk. Ze zijn stoer, zelfstandig, niet kapot te krijgen, maar daaronder zit een verdrongen hunkering naar doodgewone aanraking en nabijheid. Ze stoppen hun leven vol om de leegte maar niet te voelen.

Ik ben ook zo'n weinig gekoesterd kind dat aanvankelijk in het hoofd is gaan wonen. Mensen zoals ik hebben Reiki juist heel hard nodig maar lopen liever te rennen en te vliegen totdat ze emotioneel en lichamelijk ondervoed raken. Ze zitten niet lang genoeg stil om gekoesterd te worden. Wat mij eruit geholpen heeft, is de weg terug te gaan naar de tijd waar het mis is gegaan: mijn babytijd. Ik heb de hunkering naar aanraking van mijn innerlijke baby herontdekt, en ze weet dat het nu 1998 is en niet meer 1949, en dat het nu vaak wel te ontvangen is. Als ik mijzelf behandel, kan ik nu die baby voelen die alleen maar gekoesterd wil worden, die de Reiki met volle teugen naar binnen haalt.

Diegenen die weinig voelen van zichzelf behandelen met Reiki nodig ik uit te voelen of het bovenstaande herkenbaar is. Zo ja, voel waar jij staat. Ben je blij met je overactieve hoofd en je anti-afhankelijkheid, of wil je je lichaamsgevoel, je genieten weer terugclaimen? Wil je ook meer gaan genieten van je sexualiteit? Je moet ergens beginnen, en zelfbehandeling als weg terug naar genieten kan de vicieuze cirkel doorbreken.

Heb je meer steun nodig, dan kan een Innerlijk Kind workshop of een Gidsgroep je verder helpen om de behoefte van je baby verder te leren kennen en via die weg beter te aarden in je lichaam. Een ding is zeker: ook al kom je pijn tegen onderweg, je cellen weer durven openstellen om koestering te ontvangen is misschien wel het dierbaarste geschenk wat je jezelf ooit kunt geven. Zo heb ik het in ieder geval ervaren. Misschien dat jij dan ook op een gegeven moment verzaligd mompelt: wat is Reiki toch lekker...........

 

Reiki 1 en 2 Trouble Shooter (2000)
(= wat je eerst zelf nog even moet proberen voordat je de servicedienst belt...)

Arianne Groeneveld

Handen blijven koud, het stroomt niet zo lekker:
- de persoon onder je handen is enigszins gespannen, heb geduld en ga gewoon door. Als het lang blijft, behandel dan eerst de (bij)nieren voor diepere ontspanning.
- jij bent zelf nog wat gespannen, je zit nog in "doe-tijd" en niet in Reikitijd. Ontspan je en ga gewoon door, je komt vanzelf in Reikitijd terecht.
- als je jezelf behandelt: neem voldoende de tijd om dieper te kunnen ontspannen.

Ik word soms tijdens een behandeling doodmoe
- wanneer je de hele dag druk bezig bent produceer je adrenaline in je lichaam. Wanneer je vervolgens Reiki gaat geven hoeft er niets meer en gaat de adrenalineknop om: je komt in de rustfase en wordt slaperig. Laat het maar gebeuren, wanneer je lichaam hersteld is knap je weer op. Zo niet, dan heb je fundamenteel meer rust nodig.
- je identificeert je teveel met de problemen van de ander. Richt je meer op je genieten van het fijne Reikigevoel en weet dat je de ander niet kunt redden. Vraag jezelf af of jij ook moeite hebt met waar de behandelde mee zit, en zorg voor jezelf in dat opzicht. Als je voor jezelf zorgt ,"zorg" je optimaal voor de ander omdat je dan een bron van energetische voeding bent, zowel voor jezelf als voor de ander.
- of een combinatie van beiden. Wanneer de adrenalineknop om gaat kun je minder aan. Daarom is het goed na een vermoeiende werkdag eerst jezelf Reiki te geven voordat je een ander gaat behandelen.

Ik voelde me na de cursus weken/maanden lang absoluut super. Toen was het plotseling weg:.
Dat is heel gewoon. Het gebeurt vaker wel dan niet. Het fijne gevoel kan weer terugkomen, zelfs geheel blijvend worden. Een paar vragen:
- behandel je jezelf wel dagelijks?
- zo ja, gaat je leven naar je zin of heb je onverwerkte emoties die aandacht nodig hebben? Loop je vast in de relatie/het werk?
- ben je oververmoeid geraakt?

Ik ben bang voor de emoties die bij mezelf/de persoon die ik behandel kunnen bovenkomen:
Veel mensen zijn hier bang voor. Met name voor onderdrukte emoties, alsof er een monster uit de diepe wateren van hun wezen kan oprijzen. Er is maar een oplossing: de vijand met open vizier tegemoet treden en hem grondig leren kennen. Dan ontdek je dat er geen vijand is! Een Reikicursus is meestal te kort om je dieper vertrouwd te maken met je emoties wanneer je deze angst hebt. ER zijn langere trajecten opgezet om in een geborgen sfeer emoties bij jezelf en anderen te verkennen en hierin steviger te worden als behandelaar.

Soms voelt degene die ik een afstandsbehandeling stuur er weinig van. Doe ik iets verkeerd?
- het kan zijn dat de persoon niet zo gevoelig is voor energie en ook van een aanraak-Reiki weinig merkt terwijl jij wel energie voelt
- je hebt moeite met echt contact maken met deze persoon. Er staat misschien iets tussen. Stel je voor dat je oog in oog met de persoon staat en zijn handen vasthoudt: wat wil je zeggen? Door te uiten wat er is verbetert het contact meestal.

 

Reiki: Oud & Nieuw (1999)

Arianne Groeneveld

Toen ik heerlijk in het septemberzonnetje op mijn bank ging zitten om aan deze Nieuwsbrief te werken, drong het plotseling tot me door hoeveel verschillende jaargangen cursisten deze brief wel niet ontvangen! Jullie hebben Reiki bij ons geleerd in verschillende fasen van onze eigen Reiki ontwikkeling. Wanneer je langer geleden Reiki hebt geleerd kan het zijn dat wij je dingen hebben geleerd waar wij toendertijd in geloofden, maar nu niet meer. Wij worden nog regelmatig aan ze herinnerd, als iemand ze op een reünie brengt alsof het een absolute waarheid is. Ik word me dan pijnlijk bewust hoezeer "pas op met....." uitspraken blijven hangen. Heel leerzaam voor mij.

Als ik inmiddels iets weet over Reiki, is het wel dat ik eigenlijk niets weet. Van alles wat ik geloofd (en onderwezen) heb over Reiki, heb ik ook ooit ergens het tegendeel ervaren! Het is me vooral duidelijk dat generalisaties tricky zijn: het antwoord op iedere vraag over een behandeling is te vinden in dat moment van de behandeling. Het leven reikt je het antwoord steeds aan. Zo beantwoord ik tegenwoordig ook telefonische vragen over behandelingen: ik zoek met de persoon naar de waarheid, die hij zelf meestal al voelt maar waar hij nog niet op durfde vertrouwen.
O.k., hier komen de oude koeien:

Oud: Wanneer iemand een pacemaker heeft moet je heel voorzichtig behandelen.
Nieuw: Pacemakers zijn sterk verbeterd de laatste jaren. Mensen met moderne pacemakers kun je behandelen net als ieder ander. De persoon vindt het meestal prettiger wanneer je niet direct op de pacemaker behandelt.

Oud: Iemand die een hersenbloeding heeft gehad moet je een paar weken niet op het hoofd behandelen. Ook Hawayo Takata zei dit.
Nieuw: is het vraagteken dat we momenteel hierachter zetten. Op de Masterconferentie in Texas hoorden we van verschillende Masters, dat ze direct na de bloeding Reiki waren gaan geven en dat het effect fenomenaal was. John Harvey Gray (een 80 Master, nog ingewijd door Hawayo Takata) werd onmiddellijk door zijn vrouw Lourdes met Reiki behandeld en had geen enkele uitvalverschijnselen. Sta je voor de keuze, wel of niet behandelen, dan is het belangrijk dat je in jezelf voelt, of er een ja of een nee is. Een onbedwingbare neiging om je handen op te leggen is een ja!

Oud: is het gevoel van tegen de gevestigde mening in te gaan wanneer ik vertel over het onmiddellijk Reiki geven bij verbrandingen en verstuikingen zonder af te koelen met ijs e.d.
Nieuw: op een van mijn info avonden was een arts die juist terug was van een EHBO conferentie. Hij vertelde dat hij daar hoorde, dat afkoelen in beide gevallen schadelijk is! Door afkoeling krijgen de hersenen het signaal dat er niet veel loos is op de plek van de verwonding en reageren daardoor niet adequaat. Laat je de warmte zelfs toenemen (zoals met Reiki), dan zetten de hersenen onmiddellijk alles in beweging om het herstel te bewerkstelligen.

Oud: is de gedachte, dat de toepassing van het 2e Reikisymbool (Reiki II) vooral toegepast moet worden bij mensen met psychische problemen
Nieuw: Gebruik het 2e symbool bij iedere Reikibehandeling die je jezelf en anderen geeft, altijd.
 

Genezing op Internationale Reiki Alliance Conference (2002)

In april waren we in Texas op een heel bijzondere Alliance conferentie, waar alle Masters die door Hawayo Takata zijn ingewijd, als eregasten waren uitgenodigd. De meeste van ze zijn bejaard, en kregen een eigen Master toegewezen die ze dagelijks uitgebreid van Reiki voorzag zodat de drukke conferentie niet te veel voor ze zou worden......... Een van hen, Beth Gray, zat in een rolstoel. Ze was verlamd aan haar benen en aan een arm en kon niet meer spreken. Ook al zonder spreken was het een prachtige vrouw met een krachtige uitstraling. Door de behandelingen en de intense Reiki energie van de conferentie heeft ze niet alleen het gevoel in haar arm maar ook haar spraak teruggekregen! De Master die haar behandeld had vertelde mij ontroerd het verhaal bij de lunch. Haar eerste woorden waren, aarzelend alsof ze het zelf niet kon geloven: I am Beth Gray. I am a Reiki Master!

 

Reiki tegen de kou (1999)

Arianne Groeneveld

Dat de warmte van Reiki, op zich een bijverschijnsel, enorm goed van pas kan komen ervaarde ik vorig jaar november in Barcelona. Het leek zonnig en behoorlijk warm, en ik was in mijn vestje met Dick bovenop een open toeristenbus gaan zitten voor een langdurige sightseeing tour. Al gauw bleek dat ik me totaal verkeken had op de temperatuur. Ik heb me toen anderhalf uur warm gehouden met Reiki - mijn handen werden werkelijk bloedheet, ik voelde me koud van buiten maar gloeien van binnen. Ik ben ervan overtuigd dat ik zonder Reiki zeker kou had gevat, of uit had moeten stappen. Mocht je energiebedrijf op 1 januari 2000 storing geven, dan heb je hier alvast een tip.......

 

Reiki op het politiebureau (2000)

Beste mensen,
Afgelopen weekend mocht ik Reiki 1 doen bij jullie. Mijn motivatie was onder andere om mensen, waar ik tijdens mijn werk als politieman mee te maken krijg en die pijn hebben of op andere wijze niet lekker zitten, te helpen.
Ik kon toen niet weten dat ik maandag tijdens mijn avonddienst al de eerste keer mocht proberen om Reiki te geven. Een vrouw, al tijden lastig gevallen door een stalker, was helemaal overstuur toen ze bij ons het buro binnenstapte. Ik heb haar verhaal aangehoord, haar tevens in contact gebracht met de betreffende instanties, en toen zij uitgepraat was kwamen de tranen. Ik heb haar gevraagd of ik hetgeen ik net een paar dagen daarvoor had gekregen van jullie, mocht gebruiken. Ik heb haar een kwartier Reiki gegeven en het werkte! Zij werd er rustig onder, de hoofdpijn werd minder en de spanning van tijden werd te dragen.
Ik was blij dat ik het al meteen in de praktijk kon toepassen, en het sterkt mezelf ook. Ik geef mezelf iedere dag een behandeling en voel me fit.
Tot Reiki 2, want dat wil ik zeker doen!
Groeten,
John Breedveld, Nieuwkoop.

 

Aanraking en angst (2003)

Arianne Groeneveld

Als kind werd ik (A), zoals zo velen in die tijd, zelden geknuffeld of aandachtig, liefdevol aangeraakt. Mijn ouders waren oprechte, goedbedoelende mensen maar aanraken, dat kenden ze niet. Ze raakten elkaar ook vrijwel niet aan. Over alles werd gepraat, gepraat en nog eens gepraat.
Pas toen ik Reiki leerde, toen was ik 37, ontdekte ik wat ik had gemist. Ik vond de rustige, langdurige warmte en liefde van de Reiki-aanraking heerlijk maar ook onwennig - ik kon niet geloven dat iemand zo lang aandacht aan me wilde besteden en kon dan gespannen worden. Maar als ik het echt kon geloven en me eraan kon overgeven dan ontlaadde zich al die oude pijn van zo lang nooit te zijn getroost door aandachtige aanraking. Dan kon ik huilen van vreugde en verdriet tegelijkertijd.

Onderzoek bij rhesus apen heeft inmiddels uitgewezen dat wanneer ze niet door een moeder worden aangeraakt (omdat ze zonder een moeder opgroeien) een deel van de hersenen, het rechter amygdala, het gebied van de hersenen dat angst regelt, kleiner blijft. Zou dat bij mensen dan ook niet zo zijn?
Een troost is dat van mensen bekend is dat de hersenen zich het hele leven door blijven ontwikkelen - mijn fantasie is dat de veranderingen die wij door Reiki ervaren - minder angst, meer rust e.d. - ooit in positief herstel in onze hersenen terug te vinden zal zijn. Zeker van het mentale symbool van Reiki II zou wel eens kunnen blijken dat het nog het meest een direct herstellende werking op de hersenen heeft en daardoor angst, bezorgdheid, spanning e.d. wegneemt. Ik ben bijzonder geînteresseerd in hersenonderzoek en hoop dit nog mee te maken!

Natuurlijk is Reiki op zich, met alle handposities, een wat gekunstelde vorm van aanraken. Toch zie ik dat het met Reiki bezig zijn ook in het dagelijks leven een meer aanraakgrage manier van omgaan met elkaar oplevert. Dat is vooral duidelijk merkbaar in relaties met Reiki en gezinnen waar kinderen van jongs af aan met Reiki opgroeien. Want wanneer je het weldadige van een uur lang Reiki ervaart, open je je ook eerder voor de weldaad van een fijne, wat langer durende knuffel!


 

Een 4-jarige over Reiki (2003)
Gehoord van Masterkandidaat Els van Dusseldorp. Toen haar 4-jarig dochtertje Nina zich had bezeerd en Els zei:"Zal ik er een kusje op geven?" zei Nina:"Nee mama, dat werkt helemaal niet, geef me maar liever Reiki!"

Reiki van Nieuw Zeeland naar Indonesië (2003)
Het is al wonderbaarlijk genoeg dat je iemand die je kent afstands-Reiki kunt sturen. Maar je kunt ook met succes iemand behandelen die je nog nooit hebt gezien!
Mijn broer Johan, die al meer dan 30 jaar in Nieuw Zeeland woont, leerde Reiki 1 en 2 van mij toen hij over was in Nederland. Hij heeft astronomie als hobby en correspondeert via internet met een Indonesische vrouw met dezelfde interesse. Ze hebben elkaar nooit ontmoet.
Deze vrouw mailde dat haar dochter Maheshwari problematisch weinig eetlust had en mijn broer bood aan Maheshwari Reiki afstandsbehandelingen te sturen. Dit is wat de moeder aan mijn broer schreef:
"Beste Johan,
Je wilt vast wel horen hoe het met Maheshwari is nadat je haar Reiki stuurde. Gelukkig heeft ze meer trek. Haar te voeden is al lang een groot probleem voor ons. Soms raken we er erg gefrustreerd door, ze doet er heel lang over om haar eten op te eten. Sinds vorige week heeft ze duidelijk meer trek maar ook haar lichamelijke conditie is merkbaar verbeterd. Ik was verkouden maar ze nam het niet eens over."


Reiki & (on)vruchtbaarheid (2009)
Dick ontving onlangs dit mailtje van een Reiki 1 cursist:
"Wellicht kan je mij nog herinneren. Ik sprak op de Reikicursus over het verdriet die de kinderloosheid mijn vrouw en mij oplevert.
Jij gaf toen aan dat Reiki bij kinderloosheid vaak goede resultaten opleverde. Ik nam dat toen voor kennisgeving aan.
We waren bijna 9 jaar bezig geweest met het vervullen van deze wens en stonden nu op het punt het boek definitief te sluiten.De kans op een kind was voor ons nihil geworden, zo schatten wij in.
Wie schetst mijn verbazing dat eind januari mijn vrouw mij weet te verrassen met een positieve zwangerschapstest. Zo'n 3 maanden na mijn Reiki cursus! Of dit toeval is of niet valt nooit te bewijzen maar ik vind het wel frappant. Volgens de boeken is 3 maanden ongeveer de tijd dat het mannelijk zaad nodig heeft om te rijpen. Mijn vrouw is nu ruim 14 weken "onderweg". Alles verloopt voorspoedig. Het verdriet van tijdens de cursus heeft via ongeloof plaatsgemaakt voor vreugde. Af en toe knijpen we elkaar zachtjes. Is het waar? Ja het is echt waar! Dat Reiki weekend was voor ons een enorme verreiking."